Wiel Smeets vrijwilliger bij Geerlingshospice in Valkenburg

Wiel Smeets is sinds 2015 vrijwilliger bij Geerlingshospice in Valkenburg aan de Geul en deelt wat het voor hem zo bijzonder maakt.

“In 2015 heeft mijn zus in Martinushospice in Mechelen gelegen. Bijna iedere dag was ik daar. Toen is mijn gevoel ontstaan om iets te willen doen voor mensen in hun laatste levensfase. Al snel kon ik bij Geerlingshospice terecht voor een dagdeel per week. Het bevalt me nog altijd erg goed. Mensen vragen me geregeld: ‘Hoe kun je dit werk doen?’. Ik heb er echt geen moeite mee. De gasten in de hospice weten dat het hun laatste levensfase is en daar kan ik ook met hen over praten. Ze betrekken me bij hun situatie.”

Vlaai en cake bakken
“In het begin hielp ik mee met de verzorging, bijvoorbeeld met wassen of het aanbrengen van zalf. Dat vond ik eigenlijk het mooiste om te doen, maar dat kan ik nu niet meer door de gevolgen van een herseninfarct. Ik kon niks meer en moest maandenlang revalideren. Bij het verzorgen moet je de mensen ook optillen, maar daar heb ik de kracht niet meer voor. Tijdens de hersteltherapie is me gevraagd wat ik graag zou willen, omdat niet alles meer mogelijk was. Ik wilde terug naar de hospice om af en toe nog een cake of vlaai te bakken en er voor de gasten te zijn. Dat heb ik gelukkig kunnen voortzetten. Even dat momentje persoonlijke aandacht doet de mensen zo goed, daarmee maak je echt het verschil voor iemand.”

Vervuld hart
“We hebben een leuk team aan vrijwilligers. Ook de samenwerking met de medewerkers verloopt prettig. Ze betrekken je overal bij. We verzorgen het ontbijt, de lunch en de warme maaltijd. De gasten bieden we diverse menu opties. De maaltijd kunnen ze in de woonkamer of op hun eigen kamer nuttigen. We proberen dit zo fijn en smakelijk mogelijk op te dienen. Ik vind het heerlijk om te doen. Dit werk geeft mij zoveel voldoening. Dat kan bijna niemand zich voorstellen. Veel mensen denken dat het alleen maar kommer en kwel is. Het tegendeel is waar. Ik ga elke keer weer met een vervuld hart naar huis.”

Steun geven
“Over lastige dingen praat ik met mijn vrouw. Dan is het zo weer weg. Als iemand sterft, laat ik soms toch wel een traantje. Dat is menselijk. Onze gasten zijn zo dankbaar als je hen helpt met iets wat ik ervaar als een klein gebaar. Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik dit doe. Daarmee geef je hen het gevoel dat ze ertoe doen. En dat je er ook voor de familie kunt zijn, ze even die steun kunt geven, geeft mij ook een fijn gevoel.”

Bijzondere ervaring
“Niet voor iedere gast betekent een verblijf in de hospice de laatste levensfase. Het komt soms voor dat ze hier weer helemaal opknappen. En zelfs terugverhuizen naar een zorgcentrum. Als gasten naar de hospice komen, weten ze niet wat hen overkomt. Het valt mij op dat veel mensen in de eerste week zienderwijs opknappen. Dit vind ik heel bijzonder om te ervaren. Ik vermoed dat dit komt doordat ze tot rust komen en verzorgd worden.”

Meerwaarde
In totaal werken er bij Geerlingshospice zo’n zestien vrijwilligers. Er zijn drie dagdiensten. Per dagdeel is er één vrijwilliger voor ondersteuning. Nieuwe vrijwilligers kan de hospice heel goed gebruiken. “Het enige dat nodig is, is je hart voor de mensen openstellen. Dan komt de rest vanzelf.”