Pat Sleebe vrijwilligster bij Campagne in Maastricht

Pat Sleebe is ruim 7 jaar vrijwilligster bij Campagne in Maastricht en deelt wat het voor haar zo bijzonder maakt.

Via haar dochter is Pat in 2014 als vrijwilligster bij locatie Campagne gestart. Dat bevalt haar tot op de dag van vandaag erg goed. “Ik ben er behoorlijk vatbaar voor als ik zie dat mensen gelukkig zijn. Dat geeft mij ook een goed gevoel.”

Campagne is een verpleeghuis voor ouderen met dementie of andere geestelijke ouderdomsproblemen of ouderen met een somatische aandoening (lichamelijke zorg). Aan activiteiten voor de bewoners van Campagne geen gebrek. “Hier is regelmatig wat te doen. Kienen, een groepswandeling, bezoek aan de kinderboerderij, voorlezen, puzzelen en samen zingen met de bewoners, om maar wat te noemen.”

Sociale contacten
“Mijn dochter werkte destijds in de kapsalon van Campagne. In plaats van ‘achter de geraniums’ te gaan zitten, moedigde zij mij aan om de stap richting vrijwilligerswerk te nemen. Ik ben toen gestart bij Campagne. Sinds 2014 ben ik hier elke dinsdagmorgen en help ik mee aan activiteiten rondom de maaltijdverzorging. Het vrijwilligerswerk beviel me direct erg goed. Ik houd van in contact zijn met mensen en had niet kunnen bedenken hoe fijn het is om op deze manier weer onder de mensen te zijn, deze sociale contacten te hebben. Niet alleen met de bewoners, maar net zo goed ook met de medewerkers. Deze mensen hebben stuk voor stuk een warm hart voor de bewoners. Het contact onderling verloopt ook heel fijn. Zo mooi om te zien hoe gelukkig de bewoners zijn met dat stukje persoonlijke zorg en aandacht. Of dat nu het smeren van hun boterhammetje, een kort babbeltje of even die hand op een schouder is. Ze kijken echt naar je uit.”

Gezondheid
“Ik ben inmiddels 75 en doordat hier ook mensen van mijn leeftijd wonen die dit niet meer zelfstandig kunnen, besef ik des te meer wat ik allemaal nog wel kan. Ik doe dit werk omdat ik het leuk vind. En zolang ik het kan blijven doen en mijn gezondheid het toelaat, blijf ik het doen! De bewoners krijgen al een glimlach bij het horen van mijn stem. Laatst vroeg een bewoonster me: ‘Kun je niet altijd bij mij blijven?’. Dat raakt me dan wel.”

Zingen
“Naast het begeleiden van de maaltijdverzorging, help ik zo nu en dan bij de activiteiten. Met voelbingo en met andere spelletjes. Een kopje koffie drinken hoort daar ook bij. Soms begin ik spontaan te zingen en zingen de bewoners gezellig mee. Je hebt er zelfs bewoners bij die de hele dag wel zouden kunnen zingen. Heerlijk vind ik dat.”

Levensvreugde
“Wat ik ook heel fijn vind, is dat ik door het sociale contact thuis iets leuks heb om over te praten. Laatst vroeg iemand: ‘Ik snap niet dat jij op jouw leeftijd dit werk nog doet!’. Zolang ik dit nog kan doen, ga ik ermee door. Het houd me jong en ook onder de mensen. Het is mooi te ervaren wat ik kan bijdragen aan een stukje levensvreugde van de bewoners.”