Hiep hiep hoera!....hoezo 100 jaar oud?

Aangekomen bij De Regenboog blijkt mevrouw Ritzen op het afgesproken tijdstip voor het interview niet aanwezig te zijn. Ze is blijkbaar in haar eentje met haar elektrische rolstoel ‘even boodschappen doen’ in het nabij gelegen winkelcentrum. Eén zorgmedewerker checkt op haar kamer of ze zich wellicht vergist heeft met de zomertijd, maar komt er al snel achter dat de klok goed is ingesteld. Opeens wordt ze door een andere medewerker buiten in de verte ‘gespot’. Dik ingepakt, gewapend tegen de kou op weg terug naar De Regenboog, waar ze ondertussen alweer negen jaar woont.

Op de afdeling vervolgt mevrouw Ritzen vanuit de lift haar weg naar haar kamer. Op de vraag of zij vaker in haar eentje boodschappen gaat doen, lacht  ze vastbesloten: “Jazeker, waarom niet? Ik kan me nog prima verplaatsen met dit karretje hoor. Ik ben volgens mij zelfs één van de eersten, of misschien wel de enige die zo goed hiermee om kan gaan.”

Wijze levensles
Mevrouw Elizabeth Ritzen, voor vrienden en bekenden Beta, heeft op 1 april 2023 de respectabele leeftijd van 100 jaar bereikt! Nog respectabeler is misschien wel de conditie waarin mevrouw Ritzen verkeert. Ondanks hier en daar een pijntje, nieuwe heupen en ietwat verminderd gehoor zou je niet zeggen dat zij al een eeuw op deze aardkloot rondloopt.
“Ik ben honderd jaar geleden op eerste Paasdag geboren; een rasecht paaskindje dus. Ik heb één zus en drie broers gehad en heb als oudste toch nog allen overleefd. Uit mijn huwelijk met mijn wijlen echtgenoot Marinus is dochter Annelies geboren die zelf ook een dochter heeft gekregen. Inmiddels heb ik vijf achterkleinkinderen, waarvan er twee (Lisa en Vera) mij iedere zaterdag komen opzoeken. Ik houd van verwennen en heb voor hen als kleinigheidje overigens net nog in de winkel lekkere warme fleece-dekens gekocht.
Ik heb een goed leven gehad en ben financieel nooit iets tekort gekomen. Iedere dag voor het slapen gaan dank ik onze lieve heer hiervoor. Dat wil niet zeggen dat ik geen ups en downs heb gekend, want dan zou ik liegen, want dat maakt iedereen mee. En iedereen doet het op zijn eigen manier. Ik zeg daarom maar altijd zo: het leven maak je zelf.”

Bezige bij
“Hoe ik zo fit ben gebleven? Ik zou het niet weten. Ik heb in ieder geval nooit gerookt of alcohol gedronken, maar dat wil volgens mij ook niet veel zeggen. Ik ben bovendien mijn hele leven lang altijd zeer actief geweest en heb zelden stilgezeten. Na het basisonderwijs ben ik meteen gaan werken in de rijwielzaak van mijn ouders in Nieuwenhagen, waar ik ben geboren en getogen. Helaas is mijn moeder veel te vroeg overleden, waardoor ik als verkoopster de winkel runde, terwijl mijn vader de fietsreparaties uitvoerde. Hetgeen hij overigens bijna tot aan zijn dood (95 jaar) is blijven doen.”
Rondkijkend in haar kamer hangen verschillende legpuzzel-schilderijen en ingelijste borduurwerken. “Je ziet het, naast mijn werk in de winkel gebruikte ik mijn spaarzame tijd voor mijn hobby’s borduren en puzzelen. Dat deed ik voor vrienden of familie, maar voornamelijk omdat ik het zelf leuk vond. Nog steeds leg ik weleens een puzzeltje, maar kan helaas de kleuren niet meer goed van elkaar onderscheiden. Ook het borduurwerk heb ik los moeten laten, maar daarvoor heb ik een alternatief gevonden door liefdevol mijn eigen plantjes te verzorgen – wijzend naar een hele vensterbank vol verschillende kamerplanten en cactussen. “Nee, achter de geraniums zitten, is niets voor mij”, grapt mevrouw Ritzen lachend.

Haar kamer verlatend samen met coördinator welzijn Karin Houtermans-Heckmans heb ik het met haar nog eens over de ongelooflijke vitaliteit van mevrouw Ritzen en dat ik haar over 10 jaar graag nog eens kom interviewen.