Help onze zorgmedewerkers hun werk met plezier te doen

Nicole Gehlen: “Wanneer je dat als mantelzorger thuis bij je moeder doet heb je daar echt geen diploma voor nodig hoor. Waarom zou dit bij ons dan door een hoog gekwalificeerde medewerker gedaan moeten worden? Zorgassistenten kunnen dat negen van de tien keer net zo goed. Mits ze goed worden begeleid, de juiste instructies meekrijgen en weten dat ze aan de bel moeten trekken als ze iets verdachts zien. Het voordeel is dat die professional tijd vrijspeelt en zich beter kan richten op zijn kerntaken. De omgeving om de bewoner heen – inclusief facilitair, familie en vrijwilligers – is er op dat moment voor de aandacht waar onze mensen om vragen.”

Verrassende resultaten
Het geven van aandacht door iedere betrokkene binnen een team levert soms verrassende resultaten op stelt Nicole Gehlen vast. “In een van onze zorgcentra woont een meneer die vroeger boer was en daarom graag naar buiten wil. Daar was deze persoon het gelukkigst. Dan is het fijn dat een fysiotherapeut oefeningen met hem buiten kan doen. Dan gaat die bewoner graag meebewegen. Of de mevrouw die de hele dag door iedereen aanklampte, groette en om van alles vroeg. Niemand begreep waarom zij zo nadrukkelijk en veelvuldig de aandacht opeiste. Een van de teamleden kreeg toen het idee om haar een plekje te geven bij de ingang van de afdeling. Daar kon zij de bezoekers begroeten en als het ware welkom heten. De betreffende mevrouw zag dit als haar ‘werk’ en eiste veel minder de aandacht op van het personeel. Geweldig toch als je dit soort oplossingen met elkaar kunt verzinnen, niet?”
 

Maatwerk leveren
Die veranderende kijk op zorg heeft natuurlijk gevolgen voor de dagelijkse gang van zaken op een afdeling. Zowel in de bezetting als het opstellen van de dienstroosters. Waar voorheen de dag zich kenmerkte door vooraan te beginnen en kamer voor kamer ‘af te werken’ begint de dag nu met een kort overleg bij het ontwikkelbord, het klikmoment. “Dan bespreek je samen wie wat bij welke cliënt doet”, legt Nicole uit. “Rekening houdend met waar jij zelf minder goed in bent en je collega dat juist wel is. Pak iets als het schrijven van de dagelijkse rapportages. De een heeft er een bloedhekel aan en doet er vreselijk lang over. Een ander heeft daar lol in, kan het beter en is hoogstwaarschijnlijk minder tijd kwijt. Dan houd je daar toch rekening mee?”

“Het gaat er uiteindelijk om, dat je het als team doet, dat je je collega helpt waar dat nodig is, dat je elkaar vertelt waar je mee bezig bent en wat je daarbij tegenkomt. Dat je elkaar waardeert en respectvol met elkaar samenwerkt. Met als doel: zoveel mogelijk maatwerk leveren voor de bewoners. Op een manier die ieders talenten tot zijn recht laat komen en voor minder werkdruk zorgt. En die je meer eigen regie en verantwoordelijkheid geeft en laat doen waar je goed in bent. We moeten af van het systeem waarbij we iedereen langs dezelfde lat leggen. Zo heb én houd je plezier in je werk en heb je minder snel de neiging om uit de zorg te stappen.”